Σπαρτακιάδα, ευκαιρία για μια θαυμάσια ποδηλατική εμπειρία.

30η Επετειακή Σπαρτακιάδα

Τι είναι η Σπαρτακιάδα?

στα μάτια ενός θεωρούμενου «σκληροπυρηνικού» μπρεβετά

 

Η καταλληλότερη λέξη να το περιγράψω είναι «ευκαιρία», για διάφορα πράγματα, μικρά και μεγάλα.

Ευκαιρία να ποδηλατήσει από το καλλιμάρμαρο στον Λεωνίδα, δύο σύμβολα των δύο σημαντικότερων πόλεων του πολιτισμού που περισσότερο από κάθε άλλον έχει καθορίσει τον σημερινό μας παγκόσμιο πολιτισμό και τρόπο ζωής.

Ευκαιρία να ποδηλατήσει στην εθνική οδό Αθηνών-Κορίνθου, με επίσημη συνοδεία τροχαίας και μηχανών.

Ευκαιρία να συμποδηλατήσει με τους αγωνιάρηδες. Που συνήθως τα 257χμ της Σπαρτακιάδας είναι η μεγαλύτερη απόσταση που ποδηλατούν κάθε χρονιά. Αλλά τα 180 από αυτά τα ποδηλατούν γρήγορα, πολύ γρήγορα, με τα κεφάλια κάτω, χωρίς ανάσα, χωρίς διαλείμματα για καφέ και φαγητό. Υπάρχουν βέβαια και μπρεβετάδες που πάνε το ίδιο η και πιο γρήγορα και πλασάρονται στις έστω και άτυπες ψηλές θέσεις.

Ευκαιρία να περάσει τις διασταυρώσεις και τα φανάρια χωρίς να κόβει καν ταχύτητα, μιας και οι τροχονόμοι φροντίζουν να κρατούν το δρόμο ανοιχτό για να περάσει.

Ευκαιρία να απολαύσει αυτοκίνητο συνοδείας!!! Δηλαδή δεν χρειάζεται να κουβαλάει τίποτα. Ούτε καν 2-3 σαμπρέλες, λεβιέδες, πολυεργαλείο, γάντια, χάπια, μαντιλάκια καθαρισμού κλπ κλπ. Ούτε φώτα και μπαταρίες. Και το ανήκουστο….ούτε ανακλαστικό γιλέκο!!! Δηλαδή να σε δει η ACP και να ανεβάσει 40 πυρετό. Ειδικό αφιέρωμα στα αυτοκίνητα συνοδείας παρακάτω.

Ευκαιρία για υποδοχή στη Σπάρτη με χειροκροτήματα κοινού και συναθλητών, φωτογράφηση με φόντο τον Λεωνίδα, και την πιο γλυκιά στιγμή της ημέρας: φαγητό με τα φιλαράκια, μπύρα, κουβέντα, ανταλλαγή συγχαρητηρίων με τους γνωστούς και φίλους. Και βέβαια η παραλαβή του μεταλλείου στην κλασική τελετή της ΠΕΠΑ.

 

Αυτοκίνητα συνοδείας – ειδικό αφιέρωμα

Μεγάλη απόλαυση. Φίλοι, σύζυγοι, συμποδηλάτες, girlfriends ή boyfriends, συμπάσχουν με τους αθλητές, και μαζί με τους συνοδούς των ομάδων συγκροτούν ένα τεράστιο καραβάνι, το καραβάνι υποστήριξης των αθλητών. Τους βλέπεις συνέχεια δίπλα σου, κινούμενοι προς Σπάρτη αργά αργά, με χίλιες στάσεις και ατελείωτες ώρες αναμονής, ή πηγαινοερχόμενοι μπρος πίσω για να μοιράσουν ίσια την υποστήριξή τους σε συμμετέχοντες άνισων δυνατοτήτων.

Βλέπετέ τα μπρεβετάδες, και ας ξεσηκωθούμε επιτέλους διεκδικώντας τα ίδια δικαιώματα με τους αγωνιάρηδες. Αλλά μήπως είναι προτιμότερο να το ξανασκεφτούμε? Το ταίρι μας το θέλουμε αυτοκόλλητο και στην ποδηλασία, ή μήπως είναι προτιμότερο να κουβαλάμε 3-4 κιλά παραπάνω στο ποδήλατο και να απολαμβάνουμε μια προσωρινή έστω ανεξαρτησία?

 

Σπαρτακιάδα λοιπόν, ευκαιρία για μια θαυμάσια ποδηλατική εμπειρία!

8 Οκτωβρίου 2018, [link πρωτοτύπου: https://www.facebook.com/photo?fbid=1891790237574922&set=a.596047100482582]
 


από τον Γιάννη Βουκελάτο, Randonneur από το 2012 με πλέον των 80 επιτυχών συμμετοχών και πλέον των 25.000 χλμ. σε brevets